Geplukte kip of gouden ei

Over een geplukte kip of afgekloven botje en een gouden ei.

We leven in een tijd waarin veel mensen, vooral ouderen, zich onzeker voelen. Er verandert zoveel in korte tijd dat men zich niet meer thuis voelt in de huidige maatschappij. Winkels sluiten hun deuren, kerken worden gesloopt of voor heel andere doeleinden gebruikt en op veel gebieden zoals de zorg wordt drastisch bezuinigd. Velen maken zich ook zorgen over grote aantallen immigranten, vooral mensen met een islamitische achtergrond. Men ziet ook dat de onkerkelijkheid enorm is toegenomen. Maar dat wil niet zeggen dat mensen geen religieus besef meer hebben. Bij velen leeft dat besef namelijk nog sterk. Alleen het geloof in God die buiten het universum bestaat en min of meer persoonlijk wordt voorgesteld, wordt door steeds meer mensen, deels ook door kerkleden, niet meer aanvaard. Je ziet ook dat mensen geen belangstelling meer hebben voor theologische verhandelingen. Men interesseert zich meer voor wijsbegeerte en psychologie of voor esoterie. Kerk en theologie lijken langzamerhand op een geplukte kip of een afgekloven botje. Anders gezegd, ze lijken tot een voorbije tijd te behoren. Ze hebben in de bestaande vorm hun tijd gehad. Theologie is godsdienstwetenschap geworden. Het gaat niet langer om kennis van God, maar om kennis van de mens en zijn religie.

Maar als je je verwondert over al wat er is: het universum, het leven op onze planeet en de mens met zijn geestelijke vermogens, kun je zeggen: het lijkt alles op een gouden ei. Dat betekent: alles vindt zijn grond in een mysterie dat alles omhult. In al wat bestaat kun je het mysterie ontwaren. Dat is een besef dat tot een verrijking van ons bestaan leidt.