Religieus perspectief

In het westerse Christendom heeft de geloofsleer altijd een belangrijke plaats ingenomen. Gelovigen moesten steeds bepaalde geloofswaarheden aanvaarden. Zo is de R.K. kerk er altijd vanuit gegaan dat zij de waarheid in pacht had. Protestantse kerken hadden zelfstandige Bijbelstudie bevorderd. Gelovigen moesten steeds bepaalde geloofswaarheden aanvaarden. Zo is de R.K.-kerk er altijd vanuit gegaan dat zij dé waarheid in pacht had. Protestantse kerken hadden zelfstandige Bijbelstudie bevorderd. Omdat de bijbel geen systematisch geheel vormt maar tal van tegenstrijdige teksten bevat, kan men tot andere overtuigingen komen dan die in je kerk worden gehuldigd. Dat leidt dan vaak tot afsplitsingen. Consequent onderzoek kan ook leiden tot vrijzinnigheid.

Als het denken een grote rol wordt toegekend, wordt vaak de tegenpool, het gevoel, ook beklemtoond. In streng-orthodoxe kringen vindt men b.v. een zgn. bevindelijkheid, een sterk gevoelselement, naast het dogmatische denken.

In de vrijzinnigheid is het denken een heel belangrijke factor. Maar ook hier wordt aan het gevoel een grote waarde gehecht. Men doet dat door aan allerlei vormen van kunst aandacht te schenken. De ontdekking van de onderscheiden functies van onze twee hersenhelften werpt een helder licht op de verschillende manieren waarop wij de werkelijkheid benaderen. De linkerhelft werkt rationeel, analytisch. De rechterhelft zoekt het omvattende, doet ons bovenal onszelf uitstijgen. Dat is de helft die met kunst en religieus besef te maken heeft.

Religieus besef is dus iets dat met onze menselijke beleving van de werkelijkheid te maken heeft en is daarom niet rationeel weg te verklaren. Bij theologie ligt dat anders. Theologie heeft met ratio van doen en is dus rationeel kwetsbaar, denk aan allerlei theologiekritiek. Onze twee hersenhelften completeren elkaars functies. Het is allemaal verwonderlijk en kan ons het Mysterie der werkelijkheid doen ontwaren als een religieus perspectief.