Zijn wij nog christelijk te noemen?

Wij zeggen te leven in een multiculturele samenleving. Dat betekent dat onze samenleving gevormd wordt door mensen met verschillende culturele achtergronden. Zij hangen ook vaak verschillende religies aan. Het is inmiddels duidelijk dat die verschillen zo sterk doorwerken dat men vaak naast elkaar blijft leven in een eigen wereld. Prof. Paul Scheffer heeft duidelijk gemaakt dat van de bedoelde integratie van die verschillende groepen weinig terecht is gekomen. Wij zeggen overigens ook dat onze cultuur Westers is. En die cultuur is in sterke mate gevormd door het Christendom dat overigens ook weer een eigen Westers karakter heeft aangenomen. Dat hangt mede samen met de doorwerking in onze cultuur van het Griekse wijsgerige denken. Dat heeft geleid tot een geweldige ontplooiing van de geloofsleer, de dogmatiek. In onze tijd is de belangstelling voor de dogmatiek echter sterk afgenomen. En de kerken lopen leeg.

Toch is onze cultuur niet anders dan in hoge mate doordrongen van Christelijk gedachtengoed. En in die zin kunnen wij ons, om met Karl Jaspers te spreken, nog steeds Christelijk noemen. Dat is iets anders dan kerkelijk. Steeds minder mensen kunnen zich nog vinden in de kerkelijke kringen. Je kunt dan ook de vraag stellen: wat houdt Christelijk nog in voor ons? Ik denk dat je mag stellen dat veel mensen nog steeds worden geïnspireerd door het beeld van Jezus als een mens die de mens centraal stelde in plaats van een leer of organisatie. Vanuit die overtuiging kom je vervolgens uit bij de gulden regel: behandel je medemens zoals je zelf behandeld wilt worden. In die zin zal menigeen zich nog Christelijk kunnen noemen.